Kahramanmaraş Merkezli 6 Şubat depremleri Malatya’da yıkıma neden olurken sosyal yaşamıda tamamen etkiledi.
Yakın Çevreme bakıyorum herkes taşınmış.
Kimi ilçelerimize taşınmış, kimi ise taa Kırklareli, Tekirdağ ve Edirne’ye kadar gitmiş.
Kayseri’den Balıkesir’e, İstanbul, Ankara’dan İzmir ve Muğla’ya kadar gidenler var.
Gazetecilerimize bakıyorum, evleri yıkılanlar Manisa’dan Konya’dan Ege’den ses veriyorlar.
İş dünyasına bakıyorum zaten çoktan gitmişler.
Esnaflara bakıyorum kalan bile olmamış.
Bürokratlara bakıyorum gitmeye devam ediyorlar.
Tabi bizlerde depremle birlikte savrulduk.
6 Şubat Depremlerin ardından soğuk algınlığı diye düşündüğümüz eşimin rahatsızlığının kalp spazmı olduğunun anlaşılması bir hayli uzun sürdü. Sonrasında kalp kapakçığından ameliyatına karar verilmesi üzerine bizlerde Tekirdağ ve İstanbul’a savrulduk. 
Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde yapılan tetkik ve tedavilerin ardından İstanbul Bahçelievler Memorial Hastanesinde Prof.Dr. Burak Onan’ın başarılı ameliyatı sonucunda birazda olsa normal hayata dönmeye başladık.
Deprem şartlarında hasta olmak çok zor.
Hele Ameliyat süreci daha da zor. 
Bu süreci de dostların yakın ilgileri ve kilometrelerce öteden gönderdikleri mesajlarla atlatıyoruz.
Ama aklımız Malatya’da.
Ne olacak bu şehrin hali?
Gidenler dönecek mi?
Malatya eski günlerine kavuşacak mı?
Soruları her an kafamızda…
Tekirdağ’a da çok saıda depremzede gelmiş, Malatyalı hemşerileri seferber olmuş ev tutmuşlar kalacak yerler temin ediyorlar, dayanışma çok üst düzeyde.
Malatya’da Organize Sanayi bölgesinde çalışan bir işçi gelmiş iş arıyor, Malatyalılardan destek istiyor, hemen iş bulurken niye Malatya’da çalışmıyorsun diye sordular, alınan cevaba verilecek yanıt yoktu:
-Malatya’da bana gel sana kalacak yer verelim çalış diyorlar. Bende eşim ve çocuklarım nerede kalacak, baktığım anne ve babama yer verecek misiniz diye sorduğumuzda onlara yer bulamayız diyorlar. Bende yakınlarımın olduğu Tekirdağ’a geldim.
Malatya’da depremin üzerinden 2 ay geçmesine rağmen hala kalacak yer sorun olmaya devam ediyor. Kurulan çadır ve oluşturulan konteynır sayısına baktığınızda barınma en büyük sorunların başında geliyor.
Bir de insanlar Ne olacak sorusuna cevap arıyorlar.
Gerçekten Şehir Merkezi ne olacak?
İşyerleri nasıl yapılacak, mülkiyet sorun nasıl çözülecek?
Nasıl bir şehir merkezi kurulacak?
Geleceğe yönelik tek bir bilgi yok. Açıklama da yok, bilgi verende.
Bu kadar zor mudur vatandaşı bilgilendirmek.
Bir Afet Koordinasyon Merkezi kurulmuş toplanıp toplanıp dağılıyorlar sonuç yok. 
Barınma sorunu 2 aydır çözülmemiş, gelen konteynır sayısı 20 bini yeni aşmış.
Valilik değerlendirme raporunda:
“Malatya ve ilçelerinde AFAD tarafından toplam 72.549, STK, kurum ve kuruluşlar tarafından 2.160 olmak üzere toplam 79.235 çadır dağıtılarak kurulmuştur.
AFAD tarafından 56 konteyner kent çalışması başlatılmış ve 21.484 konteyner konulması planlanmakta olup konteyner kentlere toplam 8.238 konteyner konulmuştur. E-Devlet üzerinden yıkık, acil yıkılacak, ağır ve orta hasarlı toplam 31.307 konteyner başvurusu yapılmış olup, kriterlere uygun 18.284 talep bulunmaktadır.”
Yani hala Malatya’da konteynırda kalmak için 31 bin başvuru olmasına rağmen kurulan konteynır sayısı ne yazık ki 8 bin 238’dir. Yağan yağmurlu günleri çadırda geçirenlerin hayali olan konteynırların kurulması daha aylar sürecek.
Kaptaj suyu bulandıkça bulanıyor MASKİ’nin kurmayları sadece bakıp beklemeyi çözüm gördüğünden İçme suyu sıkıntısı hala devam ediyor.
Enkazlar kaldırılması hala en büyük sorun, birde yıkılmayı bekleyen binalar yıkılmaya başladığında Malatya toz duman olacak yine.
Bu nedenle de Malatya’dan başka kentlere gidiş hala devam ediyorlar beyler.
120 Bine yaklaşan konut ve 20 bin işyeri yıkılan Malatya’da kalanların sayısı 300 bin ile ifade edilirken evsiz olanların sayısı 400 bin ve 500 bin olarak ifade ediliyor.
Tam bir yıkım ve felaket yaşanırken, geçen 2 ayda nerede ise çözüm getiremeyenlerden bundan sonra da mucizeler beklemenin anlamı yoktur.
Böyle bir ortamda vatandaş gitmesinde ne yapsın…
Vatandaşa Malatya’dan gitmekten başka yol bırakmayanlar utansın.