MEHMET ARIKAN: “Cümle kurmaya korkulan bir zamanda hislerin değil, düşüncelerimin ortaya çıkardığı çalışmalarım…”

Eğer Hekimhan’a gitmiş iseniz Sakarya İlkokulu'nun önündeki duvarda kabartma Atatürk resmini görmüşsünüzdür. Bu yapıtın sahibi Mehmet Arıkan’dır. Mehmet Arıkan’ın Kırılmalar (Brekaing) adını verdiği sergisi Ankara’da açıldı. Mehmet Arıkan'ın Kırılmalar (Breaking) adını verdiği sergisi Ankara’da, 18 Ekim 25 Cumartesi günü saat 18.00'de Kennedy Caddesi No: 29/3 Çankaya Ankara adresinde bulunan Krişna Sanat Galerisinde açıldı. Sergi, 18 Kasım 2025 tarihine kadar sürecek.

Mehmet Arıkan kimdir?

Malatya'nın Hekimhan ilçesinde doğdu. İlk, orta ve lise öğrenimini burada tamamladıktan sonra Kocaeli Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Ana Sanat Dalı bölümüne girdi. 2005 yılında eğitimini tamamladı. 2008-2013 yılları arasında Devrim Erbil Atölyesinde yönetici asistan olarak çalıştı.
İstanbul Maltepe de Ütopya Sanat Atölyesini kurdu.
Resim çalışmalarının yanında heykel çalışmasıyla ilgilenen sanatçı, dört kişisel sergi açmış olup çalışmalarını İstanbul ve Çanakkale’deki atölyesinde sürdürmektedir.

Neden ‘Kırılmalar?’

Mehmet Arıkan, “Neden Kırılmalar?” sorusunun yanıtını; “Cümle kurmaya korkulan bir zamanda hislerin değil, düşüncelerimin ortaya çıkardığı çalışmalarım” diyerek tanımlıyor.
“Cümle kurmaya korkulan bir zamanda hislerin değil, düşüncelerimin ortaya çıkardığı çalışmalarım; Uçuşan kalabalıklar her toplumda olduğu gibi eşitlik, özgürlük, bağımsızlık, adalet gibi farklı talepleriyle bir araya gelmiş bazen de yayılan korku izlenme ve özgürlüklerin kısıtlanması noktasında bir kopma ve ayrışma yaşanmasına neden olmuştur... Kalabalıkları farklı nedenlerle birbirinden ayıran etkenler dışında, güç olgusu, ekonominin insanlar üzerinde yarattığı etki insanların kalabalıklar içinde yalnızlaşmasına etken olmuştur. Resimlerinde parçalanmışlığın, izolasyonun görmezden gelmenin ve kayıtsızlığın şeklini aldığı bir dünyada, bazen mağduru bazen sorumlusu durumunda bir iç hesaplaşma ifade edilmiştir.
Yaşadığımız zaman içerisinde her şeyin ticari bir meta haline geldiği her tür yaşam alanı içinde tüketimle yönlendirdiğimiz ve giderek daha çok tükettiğimiz insani değerlerimizin yüzeyselleştiği bir kültürün içinde boşluğun, bencilliğin resmini meydana getirmeye çalışmaktayım.
Teknik ve plastik süreçte renk önemli bir işleve sahiptir. Çok kültürlü bir coğrafyada rengârenk kültürlerin temsilidir, bazı işlerdeki şeritler ise başlangıcı belli sonsuza giden bir yolun simgesidir.
Sonuç olarak belli bir alana sıkışmış birbirinden kopuk rengârenk bireylerin ve çizgilerin bir araya gelme çabası içerisinde...
Süreç içerisinde insanların üzerinde yaratılan eski bir domino etkisi yaratarak büyük bir kırılmaya etken olacaktır; zaman yok, mekân yok, boşluk; sonsuz varla yok arasında savrulup durmakta, ruhun sonsuza seslenişi, görünmeyenle, hissedilen arasında bağ kurmak insanlarla, hayvanlarla, doğayla konuşmak, canlı olan her şeyin acısını hissetmek görünmeyeni görünür kılmak değil midir en doğal olan...
Siz bu sonsuzluğun neresinde hissediyorsunuz?