Lütfi Özgünaydın: 'Bir zamanlar Kemaliye'

Lütfi Özgünaydın, "Bir zamanlar Kemaliye / Eğin Geçmişten Günümüze...

Siyah- Beyazdan Renkliye...Son Elli Yıl " Dia gösterisi... "

Lütfi Özgünaydın, Erzincan Kemaliye'li Yazar, Gazeteci, Fotoğrafçı. "Bir zamanlar Kemaliye Eğin / Geçmişten Günümüze... siyah- Beyazdan Renkliye...

Son Elli Yıl " Dia gösterisi. 27 Ocak 2022 'de İFSAK ( İstanbul Fotoğraf Sinema ve Amatörler Derneğinde) yapılan etkinliğe katıldım.

Bir Erzincan-Kemaliye (Eğin) türküsü der ki, “Eğin dedikleri bir küçük şehir”… Zamanın kasaba irisi, küçük şehri, şimdilerde nüfusu belediyeliği zor tutan bir küçücük ilçe merkezi. Güzel mi güzel bir belde. Dünya güzeli hatta. Defalarca gittim ve mest oldum. Eğin evleri çoğunlukla duruyor, bakımlı, Gurbete gidenler kopmuyor çünkü memleketinden.

Hemen bitişiğindeki “O köy bizim köyümüzdür/Gitmesek de tozmasak da/O köy bizim köyümüzdür” dizeleriyle belleğimize kazınan Ahmet Kutsi Tecer’in şiiri ile anlamlanan eskinin bucak merkezi Apçağa köyü de şahanedir. Oraya da birkaç kez gittim... Malatyaya gelen konuklarımı buraya muhakkak getiririm. Bende çok güzel anıları vardır bu beldenin...

Lütfi Özgünaydın basında uzun yıllar yaptığı muhabirlik ve yazarlığın yanında öykü ve

Etkinlik başlamadan yazar kitaplarını imzaladı. Misafirlerle tek tek ilgilendi çaylar, kahveler içildi, sohbetler yapıldı .

Fotoğraf : Lütfi Özgünaydın

Özgünaydın, açılıştaki konuşmasında, yaşamından kesitleri sunarak Anadolu'nun zenginlik ve güzelliklerini İstanbul'a taşımanın mutluluğunu yaşıyorum. Türkiye’nin gururu olarak yükselen bu güzel memleketim, Kemaliye'nin Türkiye’nin güzelliklerini sergilemekten ayrı bir onur duyuyorum." ifadesini kullandı.

Bir Zamanlar Kemaliye; Lütfi Özgünaydın, “Bir Zamanlar Kemaliye” gösterisinde, son 50 yılda Kemaliye’de çektiği fotoğrafları ile özel bir gösteri sundu.

Fotoğraf : Lütfi Özgünaydın

Bu gösteriyi bir kez daha yapar mıyım bilmiyorum..” dediği, özel bir müzikle sunulan gösteride, Burhan Tarlabaşı’nın kavalı ile seslendirdiği müzikle sonlandı. Özgünaydın " fotoğrafla geleceği taşımak, yalın ve net mesajı vermesiyle evrensel dili de yakalamak mümkündür fotoğraf içinde bulunduğu çağın görsel yazarıdır." savıyla başladı söyleşiye...

Lütfi Özgünaydın, anılarını, fotoğraflarını yaşamından kesitleri anlatırken duygulandı... Kemaliyenin harika doğasında Özgünaydının kadrajında Işık ve Renk Çağrışımları kareleriyle sözsüz müzik eşliğinde İfsak'ta beyaz perdede Eğin'e yolculuk yaptık.

Gösterim çok yoğun ilgi gördü.İki salonda birden sunulan gösteri üç kez tekrarlandı.

Fotoğraflar: Lütfi Özgünaydın

Gösterimin sonunda Özgünaydın " sanatseverlerin gösterdiği ilgi bana güç verdi. Gösteriye katılan sanat severlere İfsak yönetimine, Başkan Dayk Danzig-Hakan Gönüllü'ye çok teşekkür ederim" diyerek etkinliğe katılanlara hatıra fotoğrafı çektirdi... Dolayısıyla gösteride, birçok izleyici için olduğu kadar benim açımdan da ilginç tecrübelerle dolu geçti. Pek çok fotoğraf meraklısıyla, tanışma imkanı buldum.

Ayrılırken de gösterye emek veren fotoğrafçı dostum abim Özgünaydın'ı kutladım... Yazın memleketi Kemaliyeye gitmeden konuğum olarak birlikte Malatya'da fotoğraf çekmek üzere sözleştik...

Eşi Songül Özgünaydın

Malatya Pötürgeli Erdal Kay ile birlikte

Oğlum Oğuzhanla

Lütfi Özgünaydın; 1945 Yılında Erzincan’ın Kemaliye İlçesi Toybelen Köyü’nde doğdu. İlk ve ortaöğrenimini Kemaliye’de tamamladı. 1962’de Gümüşhane İlköğretmen Okulu’nu bitirdi. Çeşitli köy okullarında öğretmenlik yaptı.

1969’da Hürriyet Haber Ajansı’nda muhabirliğe başladı. Eşi Songül Özgünaydın ’la Gurbet (1982-2002) adlı yerel bir gazete yayımladı. Muhabirlik yaparken fotoğrafla ve edebiyatla buluştu. 1980’de Milliyet Sanat dergisinin Abdi İpekçi Röportaj Yarışması’nda ödül aldı, Milliyet Sanat ve Sanat Olayı gibi dergilerde yayımladığı fotoğraf ve denemelerle tanındı. Fotoğraf dergisinde “Foto Deneme” başlığıyla uzun bir süre (1995-2003) yazı ve fotoğraf yayımladı. Cumhuriyet gazetesinin Gezi ekinde dört yıl boyunca “Fotoğrafın Dili” köşesinde fotoğraflarına denemeler yazdı. Bunlar, Fotoğrafın Dili (2011) adlı kitapta toplandı. Döne Döne Van Gölü (1998), Mardin (2000) ve Erzincan (2002) sergilerini gerçekleştirdi. Bu çalışmalar albüm olarak da yayımlandı. Mardin, 4 Şubat 2009’da New York’ta sergilendi. New York’ta ayrıca İstanbul (16 Nisan 2010) sergisini açtı. Bu sergisini, Florida’da da
sanatseverlerle buluşturdu. (1 Mayıs 2010)

Yaşar Kemal-Çukurova çalışmasını gerçekleştirdi. Sergi İstanbul’da, Adana’da, ayrıca Frankfurt’ta (22 Eylül 2008) ve Paris’te (26 Kasım 2009) sergilendi. Paris’teki sergiyi Yaşar Kemal’le birlikte açtı. Etkinlik Paris’te büyük ilgi gördü. Çukurova Yaşar Kemal, dördüncü fotoğraf deneme kitabı oldu.

Fotoğrafla birlikte öyküler yazdı. İlk öykü kitabı Baraj ’dan (1975) sonra öteki öykülerini Taş Yolu (5.Basım, Mart, 2020) ve Kuş da Öldü (Aralık, 2010) adlı kitaplarında topladı. Şelale Söğüt Ağacı (1985) adlı öykü kitabıyla çocuk edebiyatına da yöneldi.

Fotoğraf, öykü ve roman toplam 19 kitap yayımladı. Son fotoğraf deneme kitabı Bir Zamanlar Kemaliye (Eğin) Son Elli Yılı (Mart, 2019), yayımlandığı dönemin önemli kitaplarından biri olmayı başardı.

Yaşar Kemal’in Fransa’da Gallimard yayınevince yayımlan La saga de Memed le mince (İnce Memed) romanlarının dördünün bir arada yayımlandığı kitapta Lütfi Özgünaydın fotoğrafları kullanıldı.

Yüze yakın sergi gerçekleştirdi. Doğum yeri olan Kemaliye’yle ilgili çok sayıda etkinlik yaptı. Halen dergilerde, gazetelerde yazı-fotoğraf yayımlamayı sürdürüyor.

“Eğin Üçlemesi” başlığıyla roman olarak kaleme aldığı, büyük ilgi gören Dönüş Zamanı (Mart, 2016) ve Sevda Zaman’ından (Mart, 2019) sonra üçleme, elinizde bulunan Gurbet Zamanı (2021) adlı romanla tamamlanıyor.( İfsak, Alıntı)

Yorumlar

Yorum Gönder 0

Adınız

Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×

Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.