Bir iki gün önce Malatya’da adı sanı bilinir bir lokantasın da çok uzun zaman sonra nefsime de yenik düşerek yemek yemeğe gittim ancak gitmez olaydım…
Salgın başladığı günden beri dışarıda yemek yemiyorum. Aylar sonra ilk defa daha önce defalarca yemeğini yediğim, lezzetini beğendiğim ve bildiğim bir lokantaya gittim, açık alanda uzun zamandır tadına hasret kaldığım Adana Kebap siparişi verdim. Normalde aylardır kapalı olan ve müşterilerine hasret kalan işletmelerden yeniden eski günleri hatırlatacak özenle hazırlanmış yiyecekler beklersiniz değil mi en azından benim beklentim bu yöndeydi. Ancak gelgelelim önüme Adana’dan ziyade her yerinden yağ fışkıran, malzemeden olabildiğince çalınmış, yanında verilen salataların iyice küçüldüğü bir tabak geldi. Kalkıp gitsem nimete günah, sesimi yükseltsem eski günlere ayıp olacak bu yüzden hızlıca gözüm kapalı biraz atıştırdım ve kalktım.
Lokantacı esnafı aylardır iş yapamıyor doğru; bu süreçte hep cepten yediler doğru; bir çoğunun ödemesi gereken ciddi kredi borçları var doğru işini layıkıyla yapmaya devam eden esnafları bir kenara bırakarak diyorum ki içine düştüğünüz bu dar boğazdan vatandaşı aldatarak çıkmayı düşünüyorsanız çok kısa sürede bir daha geri dönüşü olmaz şekilde kepenk kapatmak zorunda kalırsınız. Bu noktada Lokantacılar Odasına da çağrı yapmak istiyorum, lütfen üyelerinizi uyarın, malzemeden çalarak, müşterileri aldatarak kısa vadede kar etseler de uzun vadede bu anlayışın sonu felaket olur. Bu süreçten müşterileri aldatarak değil tam tersine memnun ederek ancak eski, günlerinize dönebilirsiniz benden uyarması…
