HOŞ GELDİN YA ŞEHRİ RAMAZAN

Ayların sultanı, incisi, kıymetlisi, hoşgörü ve merhamet ayı. Karşılarken sevinip, uğurlarken üzüldüğümüz, bir dahaki seneye kısmet olur mu olmaz mı diye hüzünlendiğimiz ramazan-ı şerif… İçinde Kur’an-ı Kerim, oruç, fitre, zekât, teravih, iftar, sahur, imsak, yardımlaşma ve paylaşma gibi ibadet ve güzellikleri bulunduran aziz mübarek günler…

On bir ayın sultanı. “On bir ay çalış bir ay ye” diye çok duyarız son yıllarda. Ben bu sözün amacından farklı algılandığını düşünüyorum. Bir ay önceden lüks lokantalarda , restoranlarda iftar için masalar ayrılıyor. Eskilerin tabiriyle içinde yılanın ödü,kuşun südü bulunan menülerle –Herkesin oruçlu olup olmadığını Allah bilir-zenginler birbirini ağırlıyor.Bunu çoğu evlerde de görüyoruz. Ramazanda ne yiyip içileceği telaşı, dondurucular, dolaplar tıklım tıklım dolduruluyor. Bu mübarek ay bolluk bereket getirir evimize. Her zamankinden farklı olur evlerimiz. ‘’On bir ay çalış , bir ay ye ‘’ yemek olarak anlaşılıyor demek ki. On bir ay dünya telaşı gailesi içinde çalışıp çabalarken belki farz ibadetlerimizi aksattığımız olabilir. Bu bir ayda mümkünse dünya telaşını asgariye indirip yılın muhasebesini yapmak, ibadetlerimize daha çok zaman ayırmak için yüce Rabbimizin bize fırsat olarak verdiği rahmet ayını daha iyi değerlendirebilsek keşke…

Aylarca heyecanla beklediğimiz rahmet bereket ayına tabi ki hazırlanacağız, iftar davetlerimiz elbette olacak. Hele son yıllarda hepimizin ortak sıkıntısı olan akraba, eş-dost bir arada olamamak; özelikle büyük şehirlerde çalışma hayatından dolayı aile bireylerinin bir arada aynı sofrada bulunamayışından doğan kopukluk için işte bu iftar sofraları güzel bir fırsat. Gençlerimiz oruca özendirmek, yeni oruca başlayan çocuklarımızı heveslendirmek için özenerek sofralarımızı hazırlamalıyız.Elbette israfa kaçmadan… Bu ay nefis muhasebesi yapmamız gerekmiyor mu?

‘’Komşusu açken tok yatan bizden değildir’’diyen, alemlere rahmet olarak gönderilen bir peygamberin ümmetiyiz. Ailemizde, akrabalarımızda, çevremizde; darda , zorda, hasta, yaşlı olanları arayıp sorup maddi manevi elimizden geldiği, gücümüzün yettiğince yardım etmeliyiz.

Ne güzel bir Hadis-i Şerif’tir: ‘’ HAYIRDA YARIŞINIZ’’

Bu ay zekat, fitre, hayır hasenat ayı. Maddi manevi temizlenme fırsatı. Hayırlarımızı yaparken gizli fakirleri bulmalıyız. Ramazan ayındayız ama memleketimizdeki o eski ramazanların feyzini, bereketini bulamıyoruz. Annem iftara yakın bakır kapaklı çirtikli sahanda ölmüşlerimizin canı için diye sevdikleri yemekleri pişirince komşulara gönderirdi. Her gün sorardım anneme, bugün de götürecek miyim diye.

Aylardan ramazandı. Babam anneme; filanca çok dardaymış , lambaya koyacak gazları bile yokmuş dedi. Annem bir şişeye gaz koydu, babam da bir miktar para verdi, benimle gönderdiler. Yokken paylaşmak ne demek yaşayarak öğrendik. Hani bir söz var : ‘’Az veren candan, çok veren maldan’’Candan yapılan bir yardımdı. (Tenekenin dibindeki son gazdı.)

Memleketimizin gelenek görenekleri ne güzeldi. Yardımlaşma ve paylaşma her zaman olduğu gibi ramazandan önce de olurdu.Marketin olmadığı zamanlardı. Bulguru, unu, yarması, düğürceği biten, birbirinden öndüç alırdı urupla, timinna, çanak, mucur… Ne kadar ihtiyacı varsa normal karşılanır ve gönülden gelerek verilirdi. Olan olmayana yardım ederdi. Bu güzellikleri anlatsam sayfalara sığmaz.

Nerde o eski ramazanlar. Ezan okunurken top atılırdı. İftar , zöhür , İçinde bin aydan hayırlı Kadir Gecesi bulunan bu aziz mübarek günler tüm islam alemine barış, huzur, bereket, bolluk getirsin; ibadetlerimiz, hayır hasenatımız kabul ve makbul olsun inşallah.